Wouter Bos is een geldwolf

Het kabinet heeft ruzie. Flinke ruzie. Wouter Bos en Camiel Eurlings rollen over elkaar heen over de op handen zijnde kilometerheffing. Het is de bedoeling dat we vanaf 2012 gefaseerd een kastje achter de voorruit gaan krijgen zodat we de kilometers die we rijden netjes bij de minister kunnen afrekenen. De maatregel moet leiden tot minder autokilometers en juist dat wil Wouter Bos niet. Bos wil namelijk dat we meer kilometers gaan rijden of ten minste langer in de file gaan staan.

Vandaag moet Bos en Eurlings het binnen de ministerraad eens proberen te worden over de invoering van het “rekeningrijden”, dat in 2001 door toedoen van de ANWB en liberaal Pieter Hofstra sneuvelde in de tweede kamer. De toenmalige minister van verkeer kreeg destijds de bijnaam “Tineke Tolpoort” en was verantwoordelijk voor een verlies van 200 miljoen aan voorbereidingen. In 2005 werd het idee weer uit de parkeergarage gehaald door de commissie “Anders betalen voor mobiliteit”, onder aanvoering van voormalig ANWB-topman Paul Nouwen. Eind 2007 maakte Eurlings bekend dat hij zou doorgaan met de resultaten van het werk van de commissie Nouwen.

De opbrengsten van het rekeningrijden moeten gebruikt worden voor voorzieningen voor automobilisten, inclusief het oplossen van allerlei milieu- en ruimtelijke problemen die ontstaan door de aanleg van autowegen. De vaste belasting op de auto, de BPM, wordt geleidelijk aan afgeschaft zodat mensen vooral duur uit zijn als ze veel kilometers maken en minder duur als ze de auto zoveel mogelijk laten staan. Met andere woorden: “de vervuiler betaalt”. Een rechtvaardig systeem, waar links en rechts Nederland het mee eens is, mits alles evenwichtig wordt ingevoerd.

Maar wat krijgen we nu? Wouter Bos wil dit helemaal niet. Wouter wil helemaal niet dat de files afnemen met 35 tot 55 procent. Wouter Bos wil alleen maar geld binnen harken. Hij heeft namelijk laten becijferen dat nette burgers minder betalen als ze de auto laten staan en hij heeft al die belastinginkomsten nodig voor cadeautjes. Daarvoor moeten al die mensen die ’s ochtends in de file aansluiten om te gaan werken, boeten. Wat heeft Bos dus bedacht? Eurlings moet dan maar gaan bezuinigen op de aanleg van wegen. Daardoor komen er uiteindelijk meer files en kun je de prijzen voor de kilometerheffing weer verder verhogen. “Minder wegen, meer files en hogere kosten, dat is pas rechtvaardig”, zal Bos wel bedacht hebben. Niet dat op die manier het fileprobleem wordt opgelost maar de staatskas blijft verzekerd van inkomsten.

Dat laatste wil Eurlings natuurlijk niet. Dus ook Camiel is boos. Voor de zoveelste keer staan PvdA en CDA binnen de ministerraad lijnrecht tegenover elkaar. Ik ben benieuwd hoe ze vandaag de tent weer uitrollen. Of zal ook dit gevecht weer aan het oog van de betalende burger onttrokken blijven en zal er wijselijk besloten worden om een onderzoekscommissie aan het werk te zetten die omstreeks 2012 met resultaten komt?

Parkeren kost teveel

Hoewel niet helemaal volledig en correct uitgevoerd, geeft een onlangs wereldwijd uitgevoerd onderzoek aan dat de vier grote Steden van Nederland in de top twintig van de duurste steden van de wereld staat. De duurste steden voor wat betreft de hoogt van parkeergeld. Amsterdam staat op nummer één en Den Haag op nummer vier in de lijst van steden waar je per dag het meeste kwijt bent om te mogen parkeren.

Het onderzoek, gehouden door Colliers, wil een wereldwijd beeld geven van de parkeerkosten aan mensen die ergens ter wereld commercieel vastgoed willen kopen en dan met name in de financiële centra van de wereld. De grootste fout geven ze bij Colliers zelf al aan: de onderzoeksmethode per land varieert nogal. Een andere fout is dat Colliers de “central business districts”, de zakencentra van de steden onderzoekt terwijl dat in bijvoorbeeld Amsterdam eerder in Zuid ligt dan in het historische centrum. Een derde fout is dat er in Nederland in de nabije omgeving vaak goedkope alternatieven zijn, zoals parkeergarages met een maximum dagtarief of een lager tarief vlakbij. Parkeren in Amsterdam hoeft geen zeventig dollar per dag te kosten. Maar toch: parkeren in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht is veel te duur.

De VVD in Amsterdam is in actie gekomen tegen de schrikbarend hoge tarieven. Ze willen, bij monde van Eric van der Burg, dat de parkeertarieven met gemiddeld één euro verlaagd worden. Marieke van Doornick van GroenLinks in onze landelijke hoofdstad vindt daarentegen dat het tarief nog verder verhoogd moet worden naar tien euro per uur vanaf 2012. Dat zal ze leren, die vervuilende autorijders die maar zonder aanleiding achter het stuur kruipen! Het lijkt wel of de huidige Amsterdamse regenten de hoofdstad willen transformeren naar een middeleeuws, autovrij museumdorp. Ik ben benieuwd wanneer er in de andere grote steden actie ondernomen gaat worden tegen deze schrikbarende tarieven.

Dat maar liefst vier Nederlandse steden in de top twintig staan is op zich een gegeven waar we ons als goedwillende autorijders best boos over mogen maken. In die top staan namelijk wel de steden met het hoogste uurtarief. De vraag is of de parkeertarieven werkelijk nog verder omhoog kunnen, er wordt immers nog volop geparkeerd, of dat de alternatieven zo schrikbarend slecht van kwaliteit zijn dat geen mens er gebruik van wil maken. Ik vraag u lezers: waarom maakt u geen gebruik van de alternatieven?

Dan tot slot: wilt u een dagje winkelen en niet teveel kwijt zijn aan parkeergeld? Overweegt u dan eens Zagreb of Johannesburg, daar raakt u uw auto altijd kwijt.

Het is weer fileseizoen, of niet?

Op het moment dat ik dit schrijf, noteer ik bijna 30 graden op de buitenthermometer, een luchtvochtigheid van ongeveer 70% en op de lijn Doetinchem – Alkmaar moeten we woeden ernstige onweersbuien. Het is warm, het is vochtig en het is weer de eerste dag van de vakantie. De ideale mix voor veel ellende op de snelweg. Vanuit het noorden van het land zal over een uurtje een stroom toeristen naar het buitenland vertrekken. De ANWB voorspelt een normale avondspits van maximaal 250 kilometer. Omstreeks 19:00 zal het weer rustig zijn op de Nederlandse wegen.

Wat ik zelf zo heerlijk vind aan de vakantietijd, is dat je in de spits lekker op kunt schieten. Het is voor mijn vrouw en mij zelfs een van de redenen om juist buiten het seizoen op vakantie te gaan want je kunt vaak ruim twee maanden lang lekker doorrijden in de spits.


Bekijk het eens van de zonnige kant!

Hoezo te weinig verkeersborden?

Er is groot nieuws. De ANWB heeft het onderzocht dus het klopt. Het was op het acht uur journaal dus het is belangrijk: in de provincie Zuid-Holland weten weggebruikers niet goed hoe hard ze mogen rijden. De ANWB pleit voor meer borden met de maximumsnelheid om het aantal ongelukken terug te dringen. Zeer recent heeft een ander gezaghebbend instituut, het SWOV, ook een standpunt ingenomen over de hoeveelheid verkeersborden. Zijn er echt te weinig verkeersborden?

Ik ga niet in op het ANWB-onderzoek. Als een van de vijf belangrijkste aanbevelingen is dat er een kruispunt op de N444 verbeterd moet worden, dan twijfel ik aan de strekking van het onderzoek. Incidentele problemen oplossen door - zelfs landelijke – algemene veranderingen is nooit goed.

Wat ik belangrijker vind, is de vraag wat er veranderd is sinds het begin van de jaren negentig. Destijds werden de Wegenverkeerswet en het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens (RVV) vernieuwd, Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft een paar jaar geleden nog een prachtige brochure uitgegeven over alle borden zodat voor iedereen duidelijk is wat de bedoeling is. Een van de redenen om het RVV te vernieuwen was dat de weggebruiker een beetje gek werd van de “bordenwouden”. Om daar een einde aan te maken, om het straatbeeld te verfraaien en om ook nog eens kosten te besparen, werden zoneborden ingevoerd en overbodige borden zoveel mogelijk weggehaald.

Iedereen die rijles heeft gehad, weet dat hij in de bebouwde kom over het algemeen maximaal vijftig mag rijden. Het is dan ook bekend dat je op een snelweg maximaal honderd of honderdtwintig mag en negentig met een aanhanger. Ook weet iedereen dat je op een straathoek borden kunt tegenkomen; behalve dat je oplet of je niemand aanrijdt hoor je ook nog te kijken welke regels in een specifieke straat gelden. Misschien wordt de automobilist wel teveel verwend en zou hij anders moeten redeneren? Van “ik snap het niet dus het is niet goed” naar “ik snap het niet dus ik zal maar eens wat beter opletten”?

Ik vind dat het plaatsen van meer borden een achterhaalde oplossing is. We moeten eerder toe naar een eigentijdse informatievoorziening. Opel komt met Opel Eye: een hulpje dat verkeersborden kan lezen. De navigator in mijn auto vertelt mij netjes wat de maximale snelheid in zo goed als elke straat in Europa is. Het is nog maar een kleine stap naar een apparaatje dat ervoor zorgt dat ik die snelheid niet overschrijdt. Met TomTom lopen we in Nederland ook nog eens voorop in de ontwikkelingen dus ik voorzie een spoedige en gouden toekomst voor alle weggebruikers die het nu nog niet snappen.

Ik sta niet in de file

Afgelopen donderdag wilde ik het staartje van een debat in de gemeenteraad van Utrecht meemaken. Daarom besloot ik wat vroeger dan gewoonlijk bij mijn opdrachtgever in Haarlem te vertrekken. Plichtsgetrouw keek ik op www.anwb.nl hoe de situatie met de files was. Het was nog vroeg in de middag en alles viel mee. Tussen Holendrecht en Vinkeveen was vier kilometer file. Daar lig ik niet van wakker, dat is dagelijkse kost.

Terwijl het zonnetje van de vroege lente zich achter de eerste regenwolken verstopt, stap ik even na drie uur in de auto om via de A9 en A2 naar Utrecht te rijden. Landende vliegtuigen bij Schiphol steken, verlicht door verloren zonnestralen, fel af tegen de grijze lucht. Mijn gedachten dwalen af naar de komende zomer, waarin weer veel mensen de vertraging op Schiphol voor lief nemen om richting de zon te gaan.

Mijn navigator maakt geen melding van files en stuurt me feilloos naar de A2, richting Utrecht. Dan wordt ik, vlak voor ik de afslag wil nemen, gewaarschuwd door een melding boven de weg: “Utrecht tot Oudenrijn, 12 km file”. Twaalf kilometer? Ik tik tegen mijn navigator, stel haar kritische vragen en krijg geen antwoord. De filemelding van BNR brengt uitkomst. “… Ik meldt alleen de belangrijkste files: op de A2 tussen Maastricht en Eindhoven… ongeluk… op de A4… boot gekanteld… twee rijstroken afgesloten…” De file die ik voor me zie, staat er dus niet en dat geeft me een opgelucht gevoel.

Nu heb ik de afstand tussen het knooppunt Holendrecht en de afrit Utrecht-Centrum niet bepaald paraat maar mijn gevoel zegt dat het al snel een kilometer of vijfentwintig is. Ik heb dus uiteindelijk tussen Holendrecht en Utrecht-Centrum in de file gestaan, daar valt niets aan af te dingen. Om een paar minuten voor vijf was ik thuis, te laat voor het debat.

Ook nu, vrijdag om bijna tien uur ’s ochtends, een moment waarop alle files een beetje uitgevlakt zouden moeten zijn, meldt de ANWB mij ruim honderd kilometer files op eenendertig plaatsen en de VID heeft het over achttien files met een gezamenlijke lengte van iets meer dan zeventig kilometer. Wat zie ik nog meer op de site van de VID? Het mooie filejournaal dat de situatie beschrijft… van gisteren.

Hoewel ik van verkeer mijn vak heb gemaakt en ondanks de mooie ingenieurstitel die daarmee gepaard gaat, snap ik nog steeds niet waarom “men” niet in staat is om de actuele en juiste informatie over files op de automobilist over te brengen. Kunnen al die informatieverzamelaars niet gewoon gaan samenwerken?

De RAI gaat gewoon door

Ik heb een bijzonder dubbel gevoel bij de huidige crisis. Gaat het nu wel of gaat het nu niet goed met de auto-industrie? Allerlei autofabrieken vallen bijna om en diverse leveranciers gaan over de kop. Tegelijkertijd lijkt er wel weer voldoende geld te zijn om extra hoge investeringen te plegen in onderzoek naar duurzaamheid en alternatieve vormen voor de aandrijving van auto’s. Worden de arbeiders uit de autofabriek en de verkopers uit de showroom ingewisseld tegen ontwikkelaars en eco-ingenieurs? Of worden we gewoon een beetje verleid om milieuverantwoord te gaan rijden?

Hoe slecht gaat het nu werkelijk met Nederland? Hoe slecht gaat het nu werkelijk met de wereld? Als ik mensen om me heen vraag: “heb jij al last van de crisis”, hoor ik over het algemeen bijna niemand klagen. Natuurlijk zijn er ook in mijn directe omgeving enkele mensen die hun baan kwijt zijn of wier baan op de tocht staat. Maar goed, zolang de werkeloosheid afneemt, lijkt me op dat gebied ook niet zoveel aan de hand.

Laten we nu eens aannemen dat de crisis zo groot is als Wouter Bos ons wil laten geloven. Ik heb altijd geleerd dat elke bedreiging tevens een kans is en dat je in slechte tijden moet durven investeren in de toekomst. Alleen sta ik er nu van te kijken op welke manier ons allerlei moeilijk haalbare ontwikkelingen en vooral sociaal en maatschappelijk wenselijke vernieuwingen opeens opgedrongen dreigen te worden. Het is absoluut leuk om in een Lotus Elise te rijden die op stroom zijn topsnelheden haalt. Alleen: ík kan die ruim 125 duizend euro niet ophoesten. Zou je al kunnen beschikken over een Opel Flextreme, dan krijg je er twee Segways bij cadeau, waarmee je elektrisch kunt wandelen. Hoezo duurzaam ontwikkelen?

De Nederlander moet de crisis aangrijpen om te vergroenen en dat geldt vooral voor de manier waarop hij zich verplaatst. “Ruil nu uw auto in voor een schonere (maar vooral duurdere) auto”, luidt het devies. U krijgt nota bene zevenhonderdvijftig euro terug als u uw klassieker van minimaal twintig jaar oud laat slopen. Minister Cramer van VROM maakte deze maatregel vorige week uitgerekend op de RAI bekend. Uitgerekend op de RAI, waar de mooiste nieuwe modellen u staan toe te lachen. Zou minister Cramer zich op de terugweg naar haar ministerie zich ook afgevraagd hebben hoe het zit met de doelstelling om alle ministers milieuverantwoord te laten rijden? Zal het allemaal zo’n vaart lopen met de crisis?

Nederland is niet geasfalteerd

Je kunt geen stad meer inkomen of er wordt gewerkt. De oostkant van Utrecht is een grote bouwput, Amsterdam bezwijkt nagenoeg onder de Noord-Zuidlijn en ten westen van Den Bosch ontstaat een verkeersknoop van jewelste. De A2 ligt open van Amsterdam tot Eindhoven en de A12 wordt verbouwd tussen Veenendaal en Den Haag. De betonmolens en asfaltmachines draaien volop, vrachtwagens rijden af en aan. Is het wel zo handig om Nederland helemaal vol te storten met verharding?

Volgens Ir. Ronald Waterman, de meest spraakmakende deskundige in Nederland op het gebied van verkeer en vervoer, is Nederland voor minder dan een tienduizendste deel bedekt met infrastructuur voor de auto. Wij denken dat Nederland helemaal geasfalteerd is omdat onder andere wegenkaarten dat beeld geven. In verhouding zijn alle wegen tien keer zo dik aangegeven en dan ook nog in opvallende kleuren zoals rood en geel.

De introductie van Google Maps en Google Earth lijkt niets af te doen aan die beeldvorming. Klik maar eens op deze link, schakel “labels weergeven” uit bij “satelliet” rechtsboven en zoom eens in op de Randstad. Mooi groen hè? Zelfs de A2 valt in het niet bij het naastgelegen Amsterdam-Rijnkanaal.
Als ik ’s ochtends naar Haarlem rijd, vertrek ik al om kwart over zes. Rond die tijd ontstaan de files al maar ik krijg het écht niet voor elkaar om nóg eerder op te staan. Van nóg vroeger opstaan wordt ik chagrijnig. Het is een keuze: chagrijnig worden van vroeg opstaan of chagrijnig worden van de file. Als ik vroeg opsta, kost het reizen me een kwartier extra en meestal ben ik om kwart over zeven bij mijn opdrachtgever. ’s Middags rijd ik ongeveer voor de spits uit. Dat doe ik drie keer per week en dat vind ik wel genoeg. Des te dieper is het respect voor al die automobilisten die dit vijf keer per week doen en de klussenbedrijven die vanuit Zuidoost-Brabant minstens een uur eerder vertrokken zijn om op tijd aan de slag te kunnen. Files vermijden hou je toch niet een leven lang vol?

Tussen vier en vijf uur ’s ochtends opstaan om files te omzeilen: een aanslag op de goede nachtrust. Van mij mogen alle snelwegen zo snel mogelijk verbreed worden. Of het uiteindelijk beter voor het milieu en voor de economie is, laat ik even in het midden. Dat het beter voor het humeur is, dat staat als een paal boven water.

Stilstand is vooruitgang

Ik kwam van de week iets aardigs tegen in Maastricht, iets dat men vaker zou moeten doen. Betaald krijgen als je parkeert, wie wil dat nu niet?

We zijn er met zijn allen inmiddels aan gewend dat we moeten betalen om te kunnen parkeren. Steeds meer mensen moeten in hun eigen straatje een parkeervergunning hebben. Of je nu in het centrum van de stad woont of in een wijkje aan de rand van de stad, het reguleren van parkeren rukt op in Nederland. Parkeren in een binnenstad of parkeergarage kost tegenwoordig een vermogen. Neem nu Utrecht, waar ik woon, daar betaal je ruim vier euro per uur om te mogen stilstaan.

Eigenlijk is het best wel een tegenstrijdige gedachte. De overheid wil graag dat we de auto laten staan maar voor dat stilstaan moet je dan wel fors betalen. Stilstaan is bijna duurder dan rijden. Zou het niet een aardige gedachte zijn als de overheid u zou belonen als u de auto laat staan?

Een beloning op een andere manier is de volgende. Vorige week was ik in de Brusselse Poort in Maastricht. In dat megawinkelcentrum hebben ze betaald parkeren. Het aardige van parkeren in de Brussels Poort is dat je daar je parkeergeld terugkrijgt.

Betaald parkeren is in de Brusselse Poort ingevoerd om te voorkomen dat daar mensen met een andere bestemming parkeren. Het is de bedoeling dat het winkelend publiek de parkeerplaatsen gebruikt en niet de werknemer uit, laten we zeggen, de binnenstad. Of, zoals ze zelf op http://www.brusselsepoort.nl/parkeren.htmluitleggen: “De parkeervervuilers, mensen die hun auto de hele dag op uw parkeerplaats zetten, hebben pech. Zij zullen wegblijven ten gunste van u, onze klant.”

De eigenaar van de parkeerplaatsen vindt het geen goed idee om mensen die in het winkelcentrum hun geld komen uitgeven, ook nog te laten betalen voor parkeren. Met een uitgekiend spaarsysteem, dat gebruikt maakt van een chipcard, sparen klanten parkeergeld bij elkaar en kunnen daarmee dus gratis parkeren.

Dat is pas een aardig gebaar van die ondernemers. Het aardige is verder dat je de zogenaamde “citychip” of “giftchip” ook kunt gebruiken om klanten op een andere manier te belonen. Zo zou je een klant ook een gratis kopje koffie kunnen aanbieden in een van de restaurantjes in het winkelcentrum. Misschien moest de overheid ook maar eens over “klantenbinding” gaan nadenken?